دماغ

چند وقت پیش مثل این چند وقته خیلی حوصله ام سر رفته بود.

رفتم شروع کردم بابام و مشت می زدم و گفتم بیاد دعوا کنیم .

گفت بچه برو حوصله ندارم. همین هین دادشم شیر شد و اومد گفت بیا با من دعوا کن و شروع کردیم به بوکس کار کردن.

چشمتون روز بد نبینه زد و مشت نازنین خورد تو دماغ این جانب.

آخ یک سر دردی گرفتم نگو. خدا خدا میکردم خون بیاد از بینی ام که یکی دلش به حالم بسوزه.

یک قطره ای خون جاری شد ولی هیچ کس محل نداد.

خلاصه گذشت و فرداش دیدم زیر چشمام با کرده و داره کبود میشه.

شک کردیم که بله شکسته.

بردیم دکتر گفت خانم چیکار کردی ؟

ما هم الکی گفتیم خورد به داشبورد ماشین.

فرداش راهی اتاق عمل شدیم تا جا بندازند و گچ بگیرند.

حالا تو بیمارستان چه اتفاق هایی افتا بماند. واسه هر کی تعریف میکنم کلی میخنده.

اومدیم خونه این اثر مورفین هنوز نرفته بود. یک حالی میداد آدم انگار واقعا تو فضا بودم.(جوانان نخونند بد آموزی داره)

همه کلی تحویلم می گرفتند و میومدند عیادت .

فقط عیبش این بود که صبح ها که از خواب بیدار میشدم دهنم مثل کویر لوت خشک می شد و ترک ترک بود.

انگار بجای زبون تو دهنم حوله کرده بودند.

خلاصه که ما هنوز آدم نشدیم و شصت گرامیمون هم امروز در اومد.

مامانم میگه خدا ذلیل کنه اون که این دانشگاه و تعطیل کرده و این بچه رو انداخته به جون من.

خوب چیکار کنم حوصله ام سر میره؟

چیکار کنم هان؟ 

راستی فیزیک مدرن و پاسیدم. تو دلم عروسیه