آخ پام

دیروز رفتم باشگاه .مربی گفت بیا منو دریبل کن .رفتم تو پاش که جا خالی داد و پام پیچ خورد و تقی صدا داد.فهمیدم که بله در رفته

با وجود این 4 تا گل زدم.خیلی در میکرد رفت دروازه واستادم که ومد یک شوت کرنر رو بگیرم که خورد به دستم توپ و محکم رفت تو تیر دروازه.سمت چپم ناقص شد

بابا پامو جا انداخت و بستمش.اصلا نمی تونم راه برم.امیدوارم تا فردا خوب بشه

چند باری شده بود دستم در بره ولی پام اولین بار بود.کلی هم کار خونه هست که باید به مامان کمک کنم که زودتر تموم بشه.با این وضعیت نمی دونم چه جوری؟

فردا هم باید برم یونی. میخوام کلاس مو با استاد هماهنگ کنم که ساعتش رو عوض کنه.هدیه ناراحت شده میگه که تنها میشه.منم گفتم حمید هست دیگه.اونم گفت حمید کیه بابا تو دوست خودمی اون و ولش کن تو مهمی

آخه من نمیخوام کلاس های مهم و با هم باشیم.وقتی با هم هستیم کلی شلوغ میکنیم و حواسم پرت میشه

اون ترم تا نصفه شب با هم کلاس داشتیم و کلی می خندیدیم.مخصوصا به میلاد(یکی از بچه های مکانیک که با هم آز داشتیم و تو گروهمون بود)من ازش بدم می اومد و اونم متقابلا از من بدش می اومد

انقدر اشگول بود که حد حساب نداشت.آی کیوش صفربود.اگه میتونستیم بهش حالی کنیم درس اون روز و استاد مثبت میداد بهمون.

من از اول ازش بدم می اومد ولی اون وقتی بدش اومد که داشت سر یک مثله ریاضی با ما بحث میکرد.یک چیزی گفت که واسه هر کی می گفتم از خنده می ترکید. دوتا عبارت کسری داشتیم که باید جوابش مثبت میشد تا آزمایش درست می بود.ولی هر کاری میکردیم چون کسر دوم بزرگتر بود منفی میشد.شاهکار خلقت گفتش که خوب معکوسش کنیم درست میشه.این و گفت اینقدر خندم گرفته بود که تابلو تو روش خندیدم و بعد برگشتم که نفهمه.ولی فهمیده بود.هدیه هم داشت می ترکید ولی خودشو نگه داشت.از اون موقع لج شدیم با هم و کلی ضایعش میکردم.از هدیه خوشش می اومد تا من میرفتم اونور با هم حرف میزدند و منم از قصد زودی بر میگشتم.اگه من نبودم هدیه با اونم دوست شده بود.خلاصه اولین نفری بود تو عمرم که اینقدر احمق میزد و تازه مهندسی مکانیک هم بود!!!؟؟

میشه بعد کلاس کرگاه می رفتیم بستنی می خودیم.حتی هوا سردم که بود.یک دفعه که بد جوری سرما خوردم.همش تقصیر هدیه بود

کلا با هم باشیم زیاد میخندیم و درس گوش نمی دیم پس بهتره کمتر با هم کلاس داشته باشیم 

.