واقعا این دنیا ارزش چیو داره؟؟
خوب بودن بهتره یا بد بودن؟؟؟
من که گیج و خسته ام.کلی سوال بی جوابم
دلم میخواد سالها بخوابم و دیگه از خواب بیدار نشم.فقط تنها دلم به مامان میسوزه که نمی تونه زود عادت کنه به مرگم.
تا حالا به این فکر کردید که آماده مردن هستید یا نه؟
اگه الان عزراییل بیاد و بخواد جونتون رو بگیره و حاضرید که باهاش برید و جواب خدا رو بدید؟
خیلی حالم گرفته است.
واقعا معرفت و مرام مرده.دنیا پر شده از نامردهای گربه صفت که وقتی گوشت و میخورند و سیر می شن آخر سر پنجولت میکشند
مردم این دنیا چه می دونند گذشت چیه؟ لطفت رو یک وظیفه میدونند.همه واسه هم نقش بازی می کنند و دنبال منافعشون هستند.
کاش حداقل خودمون و گول نزنیم و اشتباهاتمون رو بپزیریم هرچقدرم که انسان نباشیم.
امروز هر چقدر به آسمون و گل و گیاه نگاه کردم اما هیچ حسی پیدا نکردم !!!!!!!!!!
خدایا یا دید منو عوض کن یا دل آدم ها تو مهربون کن یا زودتر جمعش کن این دنیای مزخرفو که عصاب ندارم
سلام. این دنیا، ارزشش به اندازه یه مزرعه است. باید عرق ریخت و زحمت کشید و برای آخرت توشه جمع کرد، البته برای مدّتی هم که در مزرعه هستیم باید به فکر حفظ معاش خودمون باشیم. زندگی بدون هدف پس از مرگ، واقعاً آزاردهنده است، با شما موافقم.
یک حرف دل دارم برات، لطف کن تا ته بخونش، همونطور که منم مطلبتو خوندم:
دقّت کرده اید که ما بیشتر از اینکه بندۀ خدا باشیم، بندۀ نفسانیات خود و مدهای روز و عرفهای جامعه هستیم؟ مثلاً اسلام میگه عمل حرامه، ما نگاه می کنیم می بینیم توی جامعه کمتر کسی اینو رعایت می کنه، پس ما هم رعایت نمی کنیم! یا میگه فلان عمل واجبه، می بینیم برامون سخته، یا خوشمون نمیاد اون عمل رو انجام بدیم، پس انجامش نمی دیم و بهانه می آریم و گاهی میگیم اینها رو آخوندها ساختن یا می گیم خدا اینو نگفته، یا من اینو قبول ندارم!!(در حالی که گذشته از قرآن، احادیث مستندی هم هستند که واجب یا حرام بودن عمل رو نشون می دن)
پس بندگی خدا چی میشه؟ مگه قرآن نمیگه چه بسا چیزی رو دوست دارید ولی براتون بده و چه بسا از چیزی بدتون میاد ولی براتون خوبه؟ قرآن وقتی داستان ابراهیم و فرزندش رو میگه، داره به ما یاد میده که اگر خدا خواست باید عزیزترین چیز دنیایی خود رو هم در راه خدا بدیم، حتی اگر هیچکس مثل اون کار رو نمی کنه. امام حسین به ما یاد داد که حتی اگر اقلّیت بودیم هم باید در راه خدا جهاد کنیم.
و جالب اینجاست که ما به اسلام عمل نمی کنیم و به خواستهای خودمون عمل می کنیم، ولی سؤال می کنیم: اگر اسلام خوبه چرا ما وضع زندگیمون بده؟ جوابش اینه که ما به اسلام عمل نمی کنیم که وضع زندگیمون خوب باشه. زندگیمون اینه، وای به آخرتمون، که اثر اصلی اسلام برای آخرته.
سلام آتوسای عزیز
دلم گرفت بخدا این نوشته هات رو خوندم
ایشالله 120 سال عمر با عزت داشته باشی و خوشبخت زندگی کنی
امیدوارم مثل همیشه بازم از اون نوشته ها و خاطرات قشنگت بزاری
خیلی هم ممنون که به وبلاگ سر زدی
به امید دیدار مجدد
لطفا از اون یکی وبلاگم هم دیدن کن
اونجا هم بهت لینک میدم
www.rezaei307.blogsky.com
سلام آتوسا جان بله شما هم حق داری من هم گاهی ازین دنیا خسته میشم اما هنوز هم میشه امید داشت به دنیا ، خودمون و قطعا خدا...
گاهی با دیدن زیبایی های این دنیا و لطف های بی حد خدا از نا امیدی ها ی خودم شرمنده میشم
گرچه ما ها راهمون رو گم کردیم اما
هنوز هم میشه انسان هایی را یافت که دلیل امید واری خدا به انسان را در وجودشون میشه دید..
مردم این دنیا؟؟؟
نه عزیز دلم نامردی مال ایران است نا حقی مال مردم ماست
دروغ و تزویر و خیانت مال مملکت ماست اما هرجای دنیا بری اروم تر از اینجائی