امان از دست حرف مردم

دیروز که رفتم واسه نماز پیرزن بغل دستیم برگشته میگه عروس مو تو همین مسجد پیدا کردم و رفتم خاستگاریش و الان که ازدواج کرده دیگه نمیاد مسجد و الان منم میخوره.

راستش ناراحت شدم چون به نظرم اومد منظورش با منم بود که واسه شوهر میرم .واقعا حس بدی پیدا کردم.واقعا آدم چی بگه؟ چرا اینقدر زود قضاوت میکنن؟

اصلا من فکر کنم که هیچ وقت ازدواج نکنم و نتونم کسی رو دوست داشته بشم.اصلا شاید من هیچ وقت نخوام به مردی اعتماد کنم  و خر دروغهاش بشم.

به نظر من به یک مرد فقط در مقام پدری میشه اعتماد کامل داشت و در سایر موارد دوست داشتنشون ناخالصی داره حتی برادر آدم

ببین آخر یک کاری میکنند و انقدر حرف درمیارند که آدم دلش نمیخواد پاشو بذاره مسجد.آخه یک مدتم هروز صبح میرفتم پیاده بهم چندتا حرف زدند دیگه به ندرت میرم اونم اگه دوستام برند.

دلم لک زده واسه یکذره خل بازی و شوخی و شادی الکی.

این دوماه واقعا عذاب و فشار روحی شدیدی رو تحمل کردم و واقعا خوب دوام آوردم.الحمد الله با نماز و دعا تقریبا همشو پشت سر گذاشتم و فعلا یک آرامش نسبی پیدا کردم .

امیدوارم که تداوم داشته باشه و امتحانامو پشت سر بگذارم.

واقعا با خدا بودن به آدم آرامش میده ولی خوب دلم یک ماجرا هیجان جدید میخواد.

مثل یک مسافرت یا یک کار جدید.دیروز تو این فکر بودم که برم پارکور ثبت نام کنم.

مامان میگه میخوای چیکار به دردت نمی خوره. 

ولی من فکرشو میکنم که میتونم از در و دیوار بالا برم واقعا حس خوبی پیدا میکنم. 

وااااااااااای فکرشو بکن.چه عشق و حالی میکنه آدم  

خداااااااااااااا عاشقشم

 

  

فکرای زیادی تو سرم که دوست دارم همه شو انجام بدم  ولی متاسفانه خیلی عجولم و صبور نیستم.

التماس دعا