بهشت!!!!

میگن اگه بتونی کسی و ببخشی و در حقشم خوبی کنی خدا هم بی حساب می فرستدت بهشت
ولی گذشت خیلی سخته مخصوصا اگه دلت سوخته باشه.مثلا بخشیدن یک دوست که کلی بهت دروغ گفته یا بخشیدن کسی که پشت سرت حرفی زده و رازت و به کسی گفته
این امر زمانی محقق میشه که یک قلب صیقلی شده داشتی یا انقدر دلت دریا باشه که اینجور مسائل برات کمترین ارزشی نداشته باشه
البته خیلی جاها این خود ما هستیم که رفتار های دیگران یا اتفاقات تلخ و رقم میزنیم.بعضی وقتها هم شاید اونقدر که فکر میکنیم تو دستگاه عدل خدا حق با ما نباشه و الکی هی آتیش کینه رو تو دلمون زیاد میکنیم و کلی اذیت میشیم.شاید بهتر باشه ببخشیم و فراموش کنیم
حداقل تو این دو روز دنیا خوش باشیم و حتما خدایی که اون بالاست از گناهانمون میگذره.من که به ببخشش خدا امید دارم
اصلا مگه چند نفر توی دنیا هستند که عصمت دارند جز انبیا و اولیا؟ شاید اگه منم جای یک دزد یا سارق حرفه ای بودم و تو شرایط اون بود علاوه بر دزد قاتل هم میشدم
نمی دونم خیلی وقتها خواستم خیلی ها رو ببخشم ولی نشده از خدا میخوام انقدر روحمو بزرگ کنه که اینجور مسائل کوچیک اذیتم نکنه.چیکار کنم دست خودم نیست نمی تونم ببخشم اصلا هم دوست ندارم با کسی قهر باشم ولی نمیشه دیگه حلال کردن خیلی سخته
تازه نا خود آگاه نفرین هم میکنم و آدم خطرناکی شدم.سعی میکنم بهش فکر نکنم که دهنمم وا نشه واسه خنک شدن دلم یک دعای بد در حقش بکنم .گناه اینقدر بنده خدا اینجوری باشم.باید رو خودم کار کنم و اصلاح بشه رفتارم.خدایا کمکم کن